La temo de nia 12-a renkonto estas:
“Konstrui pontojn tra sporto” 

PROTOKOLO

Kiel ĉiuj vi jam scias, novembro estas la monato de la Fondaĵo de nia organizo, kiu ĉiujare kunlaboras kun la kluboj tutmonde kun pluraj miliionoj da dolaroj por konkretigi programojn kaj projektojn.

Mi deziras koncize klarigi al  vi, ke ekzistas multege da diversaj manieroj por ke kluboj  realigu  projektojn pere de la financa helpo de tiu grandiosa fondaĵo de Rotary International.

Principe ekzistas 2 tipoj de projektoj, krom tradiciaj programoj en la kampo de edukado kaj konfliktsolvoj.

La plej simpla maniero organizi kaj konkretigi projekton en unu el la grandaj prioritataj  areoj de R.I. estas la Distrikta Fonduso.

La Distrikto distribuas al siaj kluboj financajn  subtenojn depende  de la socia valoro kaj pliboniga impakto por la koncerna komunumo.

La Globa financa subteno konsideras grandajn projektojn, kiuj devas havi la minimunan koston de almenaŭ 30.000 USD.

Grandaj humanecaj  projektoj de RI povas konsisti eĉ en cent mil usonaj dolaroj. Sed vi komprenas la  gravan respondecon kaj la grandegan volontulan laboron de la klubmembroj por realigi similajn projektojn.

Ni komencu nun per la projekto proponata de nia membro Julio  “PACO PER SPORTO” kun la proponho al  la distrikto por simpla projekto.

Mi esperas ke pluraj el inter vi pretas kunlabori kun Julio, ĉar jam pretas plia projekto por teknika edukado de malriĉaj junuloj, sub la iniciato de João Otávio.

Amike kun vi,

Giuseppe

Sekretariejo

Saluton, karuloj! Ni klopodas en ĉi tiuj tagoj difini la vidkonferencojn, kiuj eblas partopreni dum mardoj kaj dimanĉoj. Legu vian korektan lokan horon en nia retejo kiu iom ŝanĝiĝis.

Nia kandidato al membreco Jean Bosco Malanda Lutete en Kinŝasa, Konga Respubliko, jam konatiĝis antauhieraŭ en la vidkonferenco kun kelkaj el ni. Bonvenon kara samideano!

Afriko bezonas helpon de Rotary kaj ni povas antaŭvidi bonan kunlaboron, ĉar Jean Bosco laboras en la médio de sanasisto al la popolo. Vi legos pri tio baldaŭ pli.

La nuna temo estas sendube interesa kaj ni esperas legi viajn opiniojn!

Havu sunajn tagojn!

Ursula via sekretariino

KONSTRUI PONTOJN TRA  SPORTO

Nia membro Julio Calegari proponas al nia Klubo projekton pri tre speciala sport-tipo kies ne tre konata nomo estas Ĉukpilko.

Li mem en sia komento klarigos pli detale kial tio sporto promocias la Pacon kaj kunlaboran solidarecon inter la ludantoj kaj ne la sentojn de konkurenco kaj lukto.

Atendu la tekston de Julio, kiu klarigas, kiamaniere  La ludo ekskludas ajnan serĉon de prestiĝo, ĉu persona aŭ kolektiva.

Sporto kaj Paco (el publikaĵo  de U.N.)

 Ankaŭ Sporto estas internacia lingvo

Ĝia kapablo transiri kulturojn permesas sport-rilatajn programojn kaj servi kiel ponto inter sociaj kaj etnaj diferencoj. Kiel rezulto, sporto povas esti potenca ilo por antaŭenigi Pacon, ne nur simbole je tutmonda nivelo, sed ankaŭ praktike ene de komunumoj.

La potenco de sporto povas esti uzata kiel ilo por eviti konfliktojn, same kiel elemento de daŭrigebla paco-konstruado. Kiam aplikite efike, sportaj programoj promocias socian integriĝon kaj toleremon. Ĉi tiuj kernaj valoroj estas samaj kiel tiuj bezonataj por daŭra paco. Precipe en post-konfliktaj medioj, ĝi povas helpi redukti streĉiĝojn kaj generi dialogon.

 Ŝlosilaj konsideroj pri sporto kaj paco

 Ĉar la kapabloj kaj valoroj instruitaj tra sporto estas akordigeblaj kun  la penadoj por promocii pacon, sportoj devus esti konsiderataj kiel elemento de subteno por programoj en post-konflikto kaj alta socia tensio.

Estas imperative, ke sportaj programoj por paco emfazas la pozitivajn valorojn kaj la potencialon de la sportoj pri kuniĝo kaj ke ili estas ofertitaj en sekuraj medioj, kiuj estu agrabaj kaj senpremaj. La sportaj iniciatoj postulas respondecan kaj bone trejnitan gvidkapablon.

Kiel internacia lingvo, sporto devus esti konsiderata kiel rimedo por komuniki mesaĝojn de paco kaj helpi trovi neperfortajn solvojn al problemoj.

Sporto kaj Edukado 

Edukado estas centra por la atingo de ĉiuj Jarmilaj-Disvolviĝoj- Celoj  (U.N.) kaj sporto havas naturajn lokojn en edukado, ĉu kun formala, neformala aŭ senformala aliro.

En lernejoj, fizika eduko estas ŝlosila komponanto de alt-kvalita edukado kaj povas esti uzata por antaŭenigi edukadon inter junuloj. Ekstere de la klasĉambro, sporto estas “lernejo por la vivo”, kiu instruas bazajn valorojn kaj vivajn kapablojn, kiuj estas gravaj por kompleta disvolviĝo.

Sporto ankaŭ estas potenca rimedo  por publika edukado, ĉar sportaj eventoj povas efike pliigi konsciigon kaj nutri subtenon kaj konkretan agadon ĉirkaŭ ŝlosilaj  demandoj.

Sporto kiel “lernejo por la vivo” 

Sporto estas ideala lernejo por la  vivo. Kapabloj lernitaj per ludado, fizika edukado kaj sporto, estas ŝlosilaj por la kompleta disvolviĝo de junuloj. Ĉi tiuj kapabloj, kiel kunlaboro kaj mem-konfido, estas esencaj por socia kohereco kaj estas kondukitaj al plenkreskula vivo (vidu sube).

Kapabloj kaj valoroj lernitaj per sporto

Kunlaborado

Komunikado

Respekto por reguloj

Problemsolvoj

Kompreno

Konektante kun aliaj

Gvid-kapablo

Respekto por aliaj

Valoro de penado

Kiel gajni

Kiel perdi

Kiel sinteni rilate la konkuron                                        ./.

Pura ludado

Kunagado

Memestimo

Fido

Memrespekto

Toleremo

Rezisto

Teama laboro

Disciplino

Konfido

 La temo de nia 11-a renkonto estas:
“Rotary Fondaĵo” 

PROTOKOLO

Saluton, karaj geamikoj, mi ĝojas malfermi nian 11-an renkonton komence de novembro, monato  de la ROTARIA FONDAĴO.

Komence mi tuj havas gravan demandon  al vi  ĉiuj: Kiu konas la grandan oratoron, tre admirindan personon, kiu nomiĝas DIVALDO FRANCO?

Ekzistas  interesa propono, kiun membro de nia Klubo informas al ni:

La Rotary Kluboj de la distrikto 3450 en Mongolio, Hong Kong kaj Ĉinio, disdonas premion de cent mil USD al nekonataj herooj ĉie en la mondo. Sufiĉas ke unu  el  inter la 35.000 kluboj tutmonde proponas kaj aliaj subtenas, por ke tiu persono gajnos  la premion!  Mi atendas urĝe vian respondon ĉu vi pretas apogi la nomon Divaldo Franco por  tiu premio.

Se vi rigardas la pasintan temon pri la opinioj de la rotarianeco vi povas konstati ke  ni ricevis vizitojn kaj komentojn de rotarianoj el Svedio, el Belgio kaj el Kongo.

Sed bedaŭrinde la plej multaj el inter vi ne donis sian opinion, kion oni  bedaŭras, ĉar la frekvenco gravas, se ni  volas serioze labori por projektoj kaj tiam oni atendas de ni kunlaboron konkretan.

Mi petas ke vi ankoraŭ donu vian opinion pri  la 10-a temo kaj nur sekve pri  la 11-a, kiun mi nun malfermas.

Ne forgesu gratuli al nia membro Ladislaŭ Afonso la 16-an novembro okaze de lia naskigxdatreveno! Ladislau loĝas en São  Paŭlo kaj laboras kiel universitata profesoro pri arkitekturo kaj  urbanismo en la urbo Poços de Caldas.

Sincerajn gratulojn de la tuta Klubo al Ladislaŭ!

Informoj de la Sekretariejo

Finfine nia Rotary e-klubo posedas sian Nacian Registron kiel Jura Personeco de la Federacia Respubliko de Brazilo

kun la numero 28-788.665./0001-20  laŭ la kodo 94.30-8-00

(aktivecoj de asocioj por la defendo de sociaj rajtoj).

Niaj membroj Vanda kaj Ulisses meritus vian aplaŭdon por ilia granda dediĉo de pluraj tagoj por registrigi la statuton, la regularon, la protokolon de la kunsidoj de membroj por krei formale la klubon, la Akton de la fondo de la Klubo ktp.ktp.

Nia financa respondeculino Sônia Lúcio kaj  la  sekretariino estas en ĉi tiuj tagoj farante la  necesajn demarŝojn por malfermi la konton  de la Klubo ĉe BANCO DO BRASIL en Brasília, Asa Norte,  kien, ek de decembro, vi povos sendi  viajn kotizojn  de la dua semestro. Sed atendu detalojn pri  tio.

Plian fojon mi petas al tiuj membroj, kiuj ankoraŭ ne konfirmis al ni la regulan ricevon monate de la revuoj, krom la unufojan sendon  de la membro-identigilo kaj la insigno, nepre skribu por ke ni povus reguligi eventualajn erarojn.

Havu belajn tagojn,

Ursula via sekretariino

“La Rotary Fondaĵo”

“Ni vivigu la deziron servi, kiu ekzistas en ĉiu homo, memorante ke novaj fontoj ricevos tiuj, kiuj pretas uzi siajn proprajn energiojn kaj kapablojn”. ( Jack Davis, RI prezidanto 1978/79)

Tradicie la monato novembro estas dediĉata al la TRF (The Rotary Foundation) kaj ĉijare tiu Fondaĵo festas sian 100-jaran  jubileon.

Membroj kiuj jam volontulas de kelkaj jaroj en Rotary scias bone pri la signifo de tiu Institucio,  kiu nombras inter la tutmondaj dek plej prestiĝaj  senprofitcelaj organizoj kaj povas sin deklari kiel bonfaranto de la homaro.

La TRF havas du celojn:

1. Ebligi edukadon al gejunuloj ĉie en la mondo  per stipendioj, interŝanĝprogramoj kaj projektoj;
2. Sociprogresigaj programoj kaj projektoj, realigataj per 35.500 kluboj tutmonde en la plibonigo de sanservoj, de vakcinoj kontraŭ Poliomjelito, de akvoprovizo , ekonomia evoluo de popolgrupoj  kaj antaŭ ĉiu per la simultanaj aktivecoj inter kluboj en malsamaj landoj por plifortigi la interkomprenon kaj la Pacon inter la nacioj.

Nia Klubo komencis jam aktive studi kelkajn projektojn kaj por tio ni bezonas la membrojn por kunlabori.  Sendu viajn demandojn kaj sinoferon por novaj projektoj!

 La temo de nia 10-a renkonto estas:
“Ni estas rotarianoj, ĉar……” 

PROTOKOLO

La funkcioj de Direktoro de Protokolo  en iu e-klubo, estas faciligitaj kompare al iu tradicia ĉeestanta klubo. Li ne devas zorgi por esti bona oratoro, ĉar lia interveno estas nur skribata; ne devas ordigi la kunven-salonon kaj difini la menuon de la manĝoj, ĉar niaj kunvenoj estas nur virtualaj kaj ĉiu manĝas en sia domo; li ne devas paroli el la tribuno, ĉar la tribuno ne ekzistas sed nur nia skriba retejo!

Sed en nia kazo, la Direktoro de Protokolo devas komuniki al la membroj pri vizitoj al nia e-klubo, pri kandidatoj al novaj membrecoj, pri interesaj eventoj en nia distrikto 4560, pri virtualaj vizitoj de estraranoj de la distrikto, admoni pri manko de sufiĉa partopreno ktp.

Kaj hodiaŭ mi havas por vi specialan informon, preskaŭ nekredeblan!

En nia klubo membras vera heroo de la Rotaria Amikaro de Motorciklistoj.

João Otavio Veiga, nia tre aktiva membro, veturis ir-revene preskaũ 2.000 kilometrojn, inter Poço de Caldas(Minas Gerais) kaj Goiânia, per sia  potenca Yamaha motorciklo, por reprezenti nian klubon la vesperon de la 17-a oktobro, en la  Parlamento de Ŝtato Goias  dum la omaĝo al Fazenda-Escola Bona Espero pro ties 60 jaroj de  asista kaj eduka aktiveco en la regiono de Alto Paraiso de Goiás.

Necesas mencii ke kvar estraranoj de Bona Espero estas rotarianoj de nia Klubo kaj kun João Otávio ni estis kvinope inter pli  ol ducent gastoj de la solenaĵo.

Promotoro de la  formala  ŝtata rekono estas  la ŝtata Deputito Santana Gomes,  eksa lernanto  de Bona Espero. Partoprenis deko da aliaj eksinfanoj, nun profesiuloj en la ĉefurbo de nia ŝtato Goiás. Vi trovas kelkajn fotojn de la evento en nia dosierujo!

INFORMOJ DE LA SEKRETARIEJO

Intertempe nia membro João Otávio mendis kaj forsendis al ĉiuj membroj la identigan karton, la insignon RI kaj la revuojn.

De la 23 membroj jam 15 ricevis kaj konfirmis la bonan alvenon. 8 ankoraŭ ne konfirmis, sed ni supozas ke ankaŭ ili ricevis la materialon.

Bonvole nepre informu min pri la alveno!

Mi deziras rekomendi al vi legi la revuojn por ke vi komencu senti vin pli rotariano. Mi esperas ke unu membro sin proponos por fari ĉiumonate resumon de la plej interesaj temoj de la revuo por publikigi en nia retejo! La samo validas por la 9 eksterlandanoj en nia Klubo, kiu legas la revuon THE ROTARIAN.

NOTU:  En la sidejo de la fondaĵo Bill &  Melinda Gates en Seattle okazos la 24-an de oktobro grande evento pri la Monda Tago de la lukto kontraŭ la poliomjelito. Legu pli sur pago 10 de la revuo!

Ankaŭ nia RADE grupo forte apogas la lukton kontraŭ tiu terura malsano per la  eldono de libro pri PAŬL HARRIS, kies vendo estas destinata al la kampanjo POLIOPLUS.

“Ni estas rotarianoj, ĉar……”

Karaj rotarianoj,

Ĉiuj niaj 23 membroj aniĝis al la Klubo kaj samtempe en la  tutmonda Organizo ROTARY pro la samaj motivoj. Se oni demandas vin nun, kion rotarianoj faras kaj kial ili faras, ĉiu el vi sentas sin devigata doni sian opinion. Gravas ke vi estu en via medio ambasadoro de la filozofio de ROTARY.

Rotary estas monde konata kiel grupo de personoj kun serioza reputacio, kiel spertaj profesiuloj, pretaj entusiasme kaj kompetente kunlabori por renkonti per sia persona investo  plibonigajn solvojn ĉie en la mondo en solidara kunlaboro kun siaj amikaj klubanoj.

Ni devas ankoraŭ en nia Klubo krei tiun spiriton…

Vi ĉiuj nun disponas  pri kelkaj revuoj de nia organizo, en kiuj vi povas legi pri la diverstipaj projektoj kaj servoj realigataj de la kluboj.

Ekzistas projektoj, kiuj kostas grandan kvanton da financaj kaj volontulaj rimedoj, dum aliaj nur bezonas servohorojn.

Bona ekzemplo estas la tradukoj kaj provlegadoj de la UNESKO Kuriero (Ileana, Malgosia kaj Alfred) aŭ la longa tradukado kiun nun realigas nia kara Cleder pri la ĉukpilko-projekto de Julio Calegari.

Ni atendas de Davide en Italio la tekstojn de lia libro pri “AKVO” tra la jarcentoj kaj nun. Kaj certe li trovos helpon de kelkaj el inter niaj klubanoj por skribi kontribuojn por la libro.  Davide, ni atendas viajn sugestojn!!

Finante, sciu ke la estraro de la klubo, forte esperas povi kalkuli je via preteco honori sian kompromison ĉeesti aktive niajn renkontojn por sekve volontuli en projektoj, ĉar ne povas ekzisti respondecigaj projektoj sen la garantio de via aktiva partopreno.

Amikan brakumon de,

Ursula 

 La temo de nia 9-a renkonto estas:
“LA MUROJ” 

PROTOKOLO

Alvenis antaũ nelonge peto pri membriĝo en nia klubo de la esperantisto Jean Bosco Malanda Lutete loĝanta en Kongo, Afriko.
Dum interŝanĝo de kelkaj mesaĝoj, li ŝajnas serioze interesita aliĝi ek de 2018 al nia klubo.
Niaj membroj estas invitataj kontakti la kandidaton al membriĝo, inviti lin viziti nian retejon kaj surbaze de tiu konatiĝo opinii pri la akcepto de lia peto.
Lia adreso estas jbmalandal@yahoo.fr
Oni invitas ankoraûfoje niajn membrojn komentarii la proponitajn temojn kaj doni vivsignon, esenca kondiĉo por konservi la frekvencon en la klubo.
Kelkaj niaj membroj estas tre aktivaj en facebook kaj alie, sed sisteme ignoras dedicxi kelkajn minutojn semajne por aperi en la retejo de la klubo.
Konsideru nian instigon ne kiel devigon sed kiel amikan konsideron de la rotariaj reguloj.
Estu viaj printempo(sude) kaj autunoj (norde) inter la plej belaj,
deziras Giuseppe

INFORMOJ DE LA SEKRETARIEJO

Mi petas vin urĝe komuniki,( povas esti ĉi tie en la retejo), ke vi ricevis (aŭ ne!!) la revuojn kaj la kuverton kun la identiga karto kaj la insigno de R.I.
La financan flankon zorgis provizore nia kolego João Otávio kaj en decembro ni komunikos la rezulton.

Mi atendas viajn respondojn plezure por ke nia Klubo funkciu ĉiam pli akurate kaj dinamike. Pro tio necesas, ke vi komprenu la moralan devigon skribi komentante la temon almenaŭ tri foje monate, krom aperi en la vidkonferenco, kiu okazos hodiaŭ en Brasilia je la 17ª horo kaj 22-a en Europo.
Ni sxatus konversacii kun Ileana kaj Malgosia kaj eble Davide.
Cxu ankau Georgo? Estus bela momento por tiuj kiuj ne konas sin persone.
Ni atendas vin.

Bonegan semajnon!
Ursula via sekretariino

MUROJ

Ludoviko Zamenhof abomenas murojn kaj obstinajn barojn al homara unuiĝo en sia poemo, ‘La Espero’. En unu strofo li verkas:

“Forte staras muroj de miljaroj

Inter la popoloj dividitaj;

Sed dissaltos la ostinaj baroj,

Per la sankta amo disbatitaj.”

Obstinaj baroj estas multspecaj, ĉu lingvaj, ĉu rasaj, ĉu seksaj, ĉu religiaj ĉu ideoligiaj. Tiuj baroj estas ofte nevideblaj. La videblaj baroj estas muroj.

Homaj civilizacioj ĉiam konstruis murojn. En la unua jarcento, la Romia imperiestro Hadriano konstruis kalkŝtonan muron en norda Anglio. Akademiuloj ankoraŭ debatas kion Adriano intencis per tiu barilo. Iuj sugestas ke li konstruis la muron por ekskludi de sia imperio la tiel nomataj sovaĝulojn, kiujn li malsukcesis konkeri, aŭ por kontroli komercon kaj enmigradon. Aliaj scivolas ĉu la muro havis neniun utilecon preter tute teatra esprimo de imperia potenco – spektaklo. Kalkita kaj blankigita, la muro estus brile blanka por mejloj sub la norda suno.

La Muro de Hadriano daŭrigis impresi longe post la gipso defalis grunden kaj la Romia Imperio cedis al tiu de la Brita. En 1754, la angla antikvaĵisto William Stukely fanfaronis ke la Muro de Hadriano estas superigata nur per la grandioza patriarko de homaj muroj, la Granda Muro de Ĉinio. Stukely skribis, “La Ĉina Muro faras konsiderindan figuron sur la terglobo, kaj povas esti spektita de la luno.” Oni devas admiri la konfidon de dekok-jarcenta sciencisto kiu priskribas la videblecon el spaco. Tamen, lia aserto estis kaj aŭdaca kaj kaj malĝusta: la Granda Muro de Ĉinio ne povas esti vidita de la luno. Sed tiu mito daŭras.

Daŭras ankaŭ la impulso por konstrui murojn. En la 1800-a, la Danlando reuzis antikvan muron de la Vikingoj kiel armea fortikaĵo en ilia milito kontraŭ la Prusoj. En la 1870, Argentino konstruis muron por protekti la provincon de Bonaero de la invado de la indiĝenaj popoloj Mapuche. Komence de la Dua Mondmilito, Francio konstruis konkretan baron laŭ ĝia limo kun Germanio por defendi kontraŭ germana atako kaj nomis ĝin la Linio ‘Maginot’. La francoj fortikigis ilian linion kun artilerio kaj kontraŭtankaj barikadoj, sed malsukcesis impresi la Hitleran armeon, kiu simple marŝis ĉirkaŭ ĝi. Poste, Orienta Germanio konstruis sian propran muron. Oni konstruis la Berlinan Muron en 1961, kiu dividis Orientan Germanion de Okcidenta Germanio por preskaŭ tridek jaroj.

Muroj ne nur devidas nin. Ili povas fari nin malsana. Ili povas peli nin al frenezo. En 1973, orientgermana psikiatro Dietfried Muller-Hegemann observis ke la Berlina Muro kaŭzis psikozo, skizofrenio, kaj fobioj en la orientgermanoj kiuj vivis en ĝia ombro. Ili suferis kolerego, deprimo, kaj alkoholismo – kaj estis pli verŝajna ke oni mortigos sin. La pli proksima al la fizika muro sia paciento vivis, des pli akutaj estis iliaj malordoj. La kuracisto donis la nomon ‘muro malsano’ al la aro de malordoj disvastiĝintaj proksime al la muro; depresio, angoro kaj ege alta tendenco al memmortigo. Li diris ke la sola kuraco estas la defalo de la Muro.

En 1990 ’emocia liberigo’ estis sentita je la novembra nokto kiam la muro fine falis. Miloj de ĝojegaj germanoj grimpis la ‘Muron’, ploris, kaj brakumis unu la alian sur la pinto de la konkreta barilo. Ili dispecigis la ‘Muron’ kun ĝoja emocio. La falo de la ‘Muro’ estis la ekvivalento de emocia obstrukcio forigita, la subpremitaj emocioj bobelis en la aeron kiel vezikoj.

La psika doloro kiun la Berlina Muro ekis kaj la humiliga fiasko de la Linio Maginot jarojn antaŭe, apenaŭ malkonvinkis la mondon de murkonstruistoj. Sudafriko konstruis 120-kilometran elektran barilon, nomita ‘la Serpento de Fajro’, laŭ ĝia limo kun Mozambiko en 1975 por malebligi ke la civila milito en Mozambiko transiri en Sudafrikon. La 3500 volta dratbarilo mortigis pli da homoj ol la Berlina Muro. Usono konstruitis konkretajn murojn en Bagdado kaj konstruas muron kontraŭ Meksiko. Donald Trump, Prezidanto de Usono volas fari pli grandan muron, la plej altan kaj la plej bonan en la mondo. Hindio konstruis murojn kontraŭ Pakistano kaj Bangladeŝo kaj en la disputata landlima regiono de Kaŝmiro. Muroj apartigas Nordan kaj Sudan Koreion kaj baras homoj el Zimbabvio el Bocvano. Izraelo konstruis murojn kontraŭ Egiptujo kaj la Palestinanoj. Muroj devidis homojn de homoj en Kipro kaj Belfast.Nun pli da muroj estas ekstarigitaj en Hungario kontraŭ la rifuĝintoj kiuj fuĝis de la civila milito en Sirio. Kiam finos?

Nu, la Zamenhofa amo estis ligita al la ‘interna ideo’ de Esperanto, al la filosofio de homaraneco. Tiu filosofio aŭguris ĉiujn ideojn ene de la Unuiĝinta Naciaro, UN, nome, la Deklaracio de Homaj Rajtoj. Sed vortoj estas nur vortoj sur papero forgesitaj, aŭ vortoj parolitaj en la aeron negravaj, se ili ne venas de koro ama, aŭ se oni aŭskultas ilin per oreloj ne amserĉaj.

La scio en la mondo pli ol sufiĉas por detrui la murojn kaj la obstinajn barojn inter la popoloj, por establi daŭran pacon inter homoj, kaj por trovi la harmonion por daŭripova ekzistado kun la natura medio. Kion vi kaj mi povas fari por efektivigi tiun eblon? Finfine, estas nia ESPERO kiu postulas ke ni agu por krei pli bonan mondon.

 La temo de nia 8-a renkonto estas:
“La Protektado de la Natura Medio” 

PROTOKOLO

BONVENON AL LA 8-A RENKONTO DE NIA KLUBO!

La Estraro decidis, daŭrigi la temon de nia antaŭa renkonto pri MEDIPROTEKTADO, pro ĝia nuntempa aktualeco.

Krome  pro la fakto ke nur 4 membroj ĝis nun donis sian opinion.

Ni ĉiuj esperas, ke niaj geamikoj en aliaj mondpartoj rakontos al ni pri la tiea maniero vidi la tutmondan problemon de la  protektado de la naturo,

kaj laŭeble kun ekzemploj.

Amike, Giuseppe

INFORMOJ DE LA SEKRETARIO

Nia membro João Otávio, loĝanta en Poçocs de Caldas, okupiĝas en ĉi tiuj tagoj pri la eldono de la  identigaj membrokartoj produktitaj de rekonata firmao, kiu laboras oficiale por R.I.

Kiam ili pretos, ni sendos al viaj loĝadresoj tiujn kartojn kune kun la insigno de ROTARY.

Kiam vi vizitos tradiciajn klubojn aŭ partoprenos Rotary eventojn en via urbo, vi povas uzi la insignon sur via jako por esti rekonata kiel rotariano plenrajta.

Bonvolu tiucele sendi denove vian hejmadreson al la sekretaria retadreso (ursula.eclub@gmail.com) por ke ni kontrolu kaj vi sekure ricevu la kuverton kun la karto kaj  la insigno.

La vidkonferenco ĝis nun daŭre okazas marde je la 20:00 UT, ĉar neniu membro opiniis pri la eventuala ŝanĝo ĝis nun.

Amike, Ursula

 La temo de nia 7-a renkonto estas:
“La Protektado de la Natura Medio” 

PROTOKOLO

En ĉi tiu rubriko ni raportas pri virtualaj vizitantoj al nia Klubo, kiel ekzemple Joseph van der Vleŭgel, belga rotariano, eksa prezidanto de la itala Rotary e-klubo Esperanto, aŭ aliaj.Li estas la RADE-prezidanto.

Ni parolas pri organizaj novaĵoj kaj pri la frekvenco, kiu montras la kondiĉojn povi komenci konkretigi projektojn, en kiu ĉiuj iom kunlaboru. La vidkonferencoj estas vere tre simpatia renkonto, sed ni konstatis, dum la lastaj semajnoj, ke maksimume 6 personoj povis fakte partopreni. La plej granda parto de niaj membroj, en tiu horo laboras en sia profesio kaj tute ne povus forlasi sian postenon. Do, nia lerta ĵurnalisto Alfred en Germanio proponas interesan solvon. Bonvole kontroli ĉu la sekva propono, laŭ la UT (universala tempo), povas doni al vi la eblecon konversacii en nia vidkonferenco! Tio estas facila strukturo, bone memorigebla, kaj donas al multaj membroj la eblecon partopreni.

Alfred proponas la sekvan manieron, sed se iu inter vi trovas eĉ pli bonan, skribu al ni!

1a mardo en la monato: 14a horo GMT

2a mardo en la monato: 16a horo GMT

3a mardo en la monato: 18a horo GMT

4a mardo en la monato: 20a horo GMT

5a mardo (malofte) en la monato: 22a horo GMT

Lastaj informoj de la Sekretario

Niaj burokrataj aktivecoj rilate la registrigon ĉe Notaria Oficejo de la statuto, de la fondoakto, de la regularo, de la estraro kaj financa konsilantaro nun feliĉe sukcesis. La tuta dokumentaro nun troviĝas ĉe alia oficejo por ricevi la statuson de financa personeco kun speciala numero. Kiam ni ricevos post kelkaj tagoj la ŝtatan kodon CNPJ, ni povos malfermi bankkonton  por niaj estontaj agadoj, pagi la kotizojn, ricevi donacojn por projektoj ktp.

Ni rekomendas al vi, viziti la paĝaron de nia Distrikto 4560! Tie vi trovos la datumojn ankaŭ de nia e-klubo. Krome ni rekomendas kontroli kiom ofte dum la monato aŭgusto vi publikigis ion en nia retejo. Ekzistas kluboj en nia distrikto kun 100% frekvenco, Kial ni ne povus atingi tion – facile? Kiam ajn dum dek tagoj vi povos komuniki kun la Klubo en nia retejo rotaryclubdeesperantobrasil.org.

Se vi vizitis tradician klubon kaj ricevis gastokarton, jen sendu al ni por protokoli kiel frekvenco – kiel faris João Otávio kaj Alfred.

Havu feliĉan septembron!

TEMO POR LA SESIO : La Protektado de la Natura Medio.

Multaj organizoj en la mondo nuntempe kunlaboras por protekti la naturan medion. La obstakloj estas grandaj, kaj la defioj gigantaj. Ĉu vi havas tiajn organizojn en via lando? Kion vi volas diri pri ili? 

Unu el la plej fruaj el tiaj organizoj estas la La David Suzuki Fondaĵo. Mi priskribu pri tiu organizo. Kiam vi finlegas ĝin, bonvolu fari komentojn kaj respondi al miaj demandoj supre. Dankon.

Wally du Temple, Prezidanto de rotaryclubdeesperantodebrasil.

La David Suzuki Fondaĵo

En 1989, radio-programo titolita, “Estas Afero de Plua Ekzistado”, David Suzuki gajnis premiojn en Norda Ameriko kaj sonorigis averton pri estontaj katastrofoj en la tergloba klimato, kaj en la natura medio de la terglobo. 17,000 leteroj de subtenantoj venis al li en kelkaj monatoj.

Grupo de homoj persvadis David Suzuki kaj Tara Cullis krei novan organizon por trovi solvojn. Novembre ili gastigis arigon de sciencistoj, pensuloj, naturprotektantoj je la insulo, Pender, en BC, Kanado. Post sinsekvo de kunvenoj je la dato 14a de septembro, 1990, la David Suzuki Fondaĵo estis jure establita.

Mi klarigu kiel kreskis la David Suzuki Fondaĵo.

Iliaj fruaj projektoj estis internaciaj pro tio ke Kanadaj dolaroj povis efektivigi pli grandajn servojn eksterlande. Oni laboris kun la ‘Ainu’ , popolo de Japanio por protekti salmojn, kun la indiĝenoj de Kolombio, kaj kun la ‘Kayapo’ popolo de Brazilo.Oni esploris pri valbaraĵo en Aŭstralio, kaj kunlaboris kun la ‘Hesquiat’ popolo de insulo, Vankuvero, por krei daŭripovan industrion de konka rikoltado. Oni partneris kun la lokaj homoj por efektivigi tiujn projektojn, por evoluigi alternativajn modelojn por ekonomia kaj komonuma disvolviĝo.

 Sed, ili bezonis havi ‘gvidajn principojn’ por science kaj etike direkti iliajn agadojn. Pro tio, ili verkis, ‘La Deklaracion de Interdependeco’. Dum la ‘Internacia Pinta Konferenco en Rio’ oni laŭtlegis la tekston, kaj parton de ĝi estis aldonita al la ‘Ĉarto de La tero’ de la asocio de Unuigitaj Nacioj ( UN ) kies celoj estas laŭditaj ĉirkaŭ la mondo.

La Evoluo de la agado de La David Suzuki Fondaĵo.

Komence ilia teamo laboris por eduki homojn pri ‘klimataj ŝanĝiĝoj’ sed pli poste ili aldonis agadojn pri homa sano; ili kunlaboris kun kuracistoj por agadi por pura aero, kaj pura drinkebla akvo por ĉiuj. Samtempe, ili faris esplorojn pri novaj fontoj de energio kaj senlace premis per artikoloj en tagĵurnaloj ke la registaro de Kanado subskribu la ‘Akordon de Kyoto’ pri la protekto de la natura medio per stabiligo de tergloba temperaturo.

Ili komencis labori por protekti speciojn kies ekzisto estas endanĝerigitaj, por helpi registrarojn interdikti pestecidojn, esplori la eventualajn problemojn pri infektado rilate al farmigitaj salmoj.Oni edukis pri novaj modeloj por la industrioj kiuj povis esti daŭripovaj, kiel tiuj de fiŝkaptado kaj ligno-arbo-rikoltado. Pri minado de oro, de karbo, de kupro kaj aliaj mineraloj, oni instruis modelojn kiuj protektas la naturan mondon kaj estas socialaj justaj por la laborantoj.

Jen la etika “Deklaracio de Interdependeco” kiu gvidas ĉiujn projektojn.

Deklaracio de Interdependeco

Ĉi-tion ni scias

Ni estas la tero, pere de la plantoj kaj bestoj kiuj nin nutras. Ni estas la pluvoj kaj la oceanoj kiuj trafluas niajn vejnojn.

Ni estas la spiro de la arbaroj de la lando, kaj la plantoj de la maro. Ni estas homaj bestoj, parencaj al ĉiuj aliaj vivestuloj

kiuj devenas de la unua ĉelo. Ni kunspertas kun ĉi-tiuj parencoj komunan historion, priskribita en niaj genoj.

Ni protoprenas komunan nuntempon, plena de necerteco. Ni partoprenas komunan estontecon, ankoraŭ ne rakontita.

Ni homoj estas nur unu el tridek milionoj da specioj kiuj teksas la mallarĝan tavolon de vivo kiu envolvas la mondon.

La stabileco de la komunumoj de vivantaj estaĵoj dependas de tiu diverseco. Ligita en tiu reto, ni estas interkonektitaj –

utiligantaj, purigantaj, dividantaj kaj restarigantaj la fundamentajn elementojn de vivo. Nia hejmo, planedo Tero, estas

limigita; la tuta vivo kunuzas ties rimedojn kaj la energion de la suno, kaj pro tio estas limigoj al kresko. Por la unua fojo,

ni atingas tiujn limojn. Kiam ni difektas la aeron, la akvon, la grundon kaj la variecon de vivo, ni ŝtelas de la senfina estonto por servi al la efemera nuntempo.

Ĉi-tion ni kredas

Homoj iĝis tiom multnombraj kaj niaj iloj tiom potencaj tiel ke ni pelis parencajn estaĵojn al estingo, baris la grandajn

riverojn, disŝiris la antikvajn arbarojn, venenigis la grundon, pluvon kaj venton, kaj boris

truojn en la ĉielo. Nia scienco alportis doloron same kiel ĝojon; nia komforto estas pagita per la suferado de milionoj.

Ni lernas pro niaj eraroj, ni priploras niajn malaperantajn parencojn, kaj ni nuntempe kreas la novajn politikojn de

espero. Ni respektas kaj subtenas la absolutan bezonon por pura aero, akvo, kaj grundo. Ni konstatas ke la ekonomiaj

aktivecoj kiuj profitas la kelkulojn dum ili ŝrumpas la heridaĵon de la plimulto estas maljustaj. Kaj pro tio ke degenero de

la natura medio erozias biologian kapitalon por ĉiam, oni devas enkalkuli ĉiujn ekologiajn kaj socialajn kostojn en la

ekvacioj de evoluo. Ni estas unu etdaŭra generacio en la longa marŝo de tempo; la estonteco ne estas la nia por forviŝi.

Ĉi-tiel estu kiam scio estas limigita, ke ni memoros ĉiujn, kiuj promenos post ni, kaj ni eraros je la flanko de singardo.

Ĉi-tiun ni decidas

Ĉion, kion ni scias kaj kredas devas estiĝi la fundamento de nia vivmaniero.

Ĉeestanta kun ĉi-turnopunkto en nia rilato kun la Tero, ni laboros por evoluado:

De perforto al partnereco; de fragmenteco al konekteco; de malsekureco, al interdependeco.

——————————

 Mi petas ke vi venu al la retejo de nia kara klubo, al la ‘aktuala renkontejo’ por fari komentojn pri la temo: La Protektado de la Natura Medio.

 

La temo de nia 6-a renkonto estas:
“Ora disko de la kosmosondiloj Voyager” 

Estas kvardek jaroj ek de la forflugo en la spacon de la usona kosmoŝipo ‘Vojaĝanto’. En la kosmoŝipo estis ‘Oraj Diskoj’. La Oraj diskoj de la kosmosondiloj Voyager (angle Voyager Golden Record) estas gramafon-diskoj, kiujn alportas la kosmosondiloj ‘Vojaĝanto’, lanĉitaj en 1977 kaj kiuj atingos en 40.000 jaroj la ĉirkaŭaĵon de la plej proksima stelo.

La suba mesaĝo estis deponita en Esperanto kaj la angla de Aŭstralia ambasadoro – lokita ĉe UN – Ralph Harry Lindsay.

“ Amikoj, mi parolas al vi el la planedo Tero. Mi reprezentas la landon Aŭstralion, la insulan kontinenton en la suda hemisfero de nia planedo. Ni strebas vivi en paco kun la popoloj de la tuta mondo, de la tuta kosmo, labori kun ili por la komuna bono de ĉiu homa estaĵo. Mi salutas ĉiun, kiu komprenas. Adiaŭ. ”

Ĉar la kosmosondiloj estas tre etaj komparitaj kun la grandeco de la spaco ekstertera, la ebleco ke ajna civilizo kiu povas vojaĝi tra la spaco trovu la kosmosondilojn estas tre eta, ĉar post iom da tempo la kosmosondiloj ĉesos elsendi ajnan elektromagnetan radiadon. La plej granda eblo ke ajna ekster-tera civilizo trovos la kosmosondilojn estas, kiam la kosmosondilo Voyager 1 pasos proksime al la plej proksima stelo de nia sunsistemo, tio okazos en 40.000 jaroj.

Carl Sagan diris ke “la kosmoveturilo, kaj la disko, nur estas troveblaj de civilizoj kiuj kapablas vojaĝi tra la interstela spaco. Sed la lanĉado de tiu ĉi “botelo” ene de la “kosma oceano” diras al ni ion esperigan pri la vivo en tiu ĉi planedo”.[ Pro tio ĉi, la disko estas vidata kiel tempa kapsulo aŭ kiel nur simbolaĵo anstataŭ vidi ĝin kiel seriozan provon kontaktiĝi kun ajna ekster-tera estaĵo.

La diskoj enhavas 116 fotojn (unu el ili estas por kalibrado), kiuj montras plurajn terajn viv-estaĵojn kaj la homan socion. Pluraj imagoj havas unu aŭ pliajn indikojn, kiuj klarigas la skalon de tempo, grandeco aŭ maso. Kelkaj bildoj ankaû havas indikojn pri la ĥemia komponaĵo. Ĉiuj mezurunuoj uzitaj en la fotoj estas difinitaj en la unuaj bildoj per la fizikaj referencoj en ili. Simfoniojn, kantojn, operojn oni ankaŭ registris kaj sendis.

Kosmoesploro estas la scienca esploro per vojaĝado en la kosmo, kiu estas la regiono ekster la atmosfero de la Tero, kaj al aliaj planedoj.

Homoj estas esploremaj. Ili havas emon esplori. Homoj estas inventemaj. Ili emas inventi. La pasinteco montras ke la emo esplori kaj inventi povas gvidi al neatenditaj konsekvencoj. Pensu pri la eltrovo, post esplorado de Europanoj, de la Nova Mondo, la Amerikoj. Pensu pri inventoj kiuj nuntempe estas kauxzoj de  aliaj problemoj.

Demando: Ĉu devus esti morala ‘devontigo’ ( onta devo ) provi plani ke esploroj kaj inventoj ne kaŭzos terurajn malbonojn? Ĉu vi povas mencii kelkajn esplorojn aŭ inventojn, kiuj gvidis al katastrofoj evitindaj? Bonvolu  fari viajn komentojn aŭ opiniojn je la ‘aktuala renkontejo’. 

La temo de nia 5-a renkonto estas:
“Projektoj de nia klubo por fari la diferencon” 

Ĝis nun, karaj rotarianoj, ni komencis konatiĝi per niaj diversaj kontaktmanieroj: nia retejo “rotaryeclubdeesperantobrasil.org”, en nia Facebook paĝo, dum niaj vidkonferencoj kaj per korespondado.

Sed jam alvenis la tempo, ke ni devas konkretigi projektojn,  kiel jam ofte estas menciita.

Ĉar tamen en nia  kluba kaso ankoraŭ ne troviĝas mono  por financi projektojn, sed nur por pagi niajn kotizojn, ni povas tamen kunlabori en tre utilaj aktivecoj ofertante horojn de volontulado.

Ekzemple estas konkreta alvoko de internacia grupo de samideanoj, kiuj proponas traduki la periodajn UNESCO eldonaĵojn kaj oni serĉas helpon.

Ĉu ne tre bela kaj utila agado de niaj membroj traduki unu paĝon  po membro de tiu UNESCO Kuriero ?

La kuriero aperas en la angla, franca, portugala, cxina,rusa, araba kaj hispana, cxiun trian monaton.

Mi invitas vin ĉiujn bonvole pripensi kaj publikigi viajn sugestojn por aliaj utilaj proponoj  kiuj ”plibonigos nian mondon” per nia volontulado.

Ne lasu  al la aliaj geamikoj  – estu la unua kun bela propono!!

Dosiero: Unesko Kuriero – Aprilo-Junio 2017

Kontribuo

Nia membro João Otávio sendas al vi tiujn valorajn konsiderojn, kiuj sekvas por esti lumo  sur  nia vojo.

La iluzio de la  “glacimonto” ( A ilusão do  Iceberg)

Kion oni facile vidas, estas La sukceso de Rotary, sed  tiu nur estas la pinto de la glacimonto:

Ĝi kaŝas la jenajn valorojn sub  la akvolimo:

Persistemo 

Rezistemo 

Malfacilaj decidoj 

Sindediĉo 

Laboro 

Celkonscio

Esti rotariano signifas, vivi tiujn valorojn.

Ĝis nun, karaj rotarianoj, ni komencis konatiĝi per niaj diversaj kontaktmanieroj: nia retejo “rotaryeclubdeesperantobrasil.org”, en nia Facebook paĝo, dum niaj vidkonferencoj kaj per korespondado. Sed jam alvenis la tempo, ke ni devas konkretigi projektojn, kiel jam ofte estas menciita.

Ĉar tamen en nia kluba kaso ankoraŭ ne troviĝas mono por financi projektojn, sed nur por pagi niajn kotizojn, ni povas tamen kunlabori en tre utilaj aktivecoj ofertante horojn de volontulado. Ekzemple estas konkreta alvoko de internacia grupo de samideanoj, kiuj proponas traduki la periodajn UNESCO eldonaĵojn kaj oni serĉas helpon.

Ĉu ne tre bela kaj utila agado de niaj membroj traduki unu paĝon po membro de tiu UNESCO eldono ?

Mi invitas vin ĉiujn bonvole pripensi kaj publikigi viajn sugestojn por aliaj utilaj proponoj kiuj”plibonigos nian mondon”per ni. Ne lasu al la aliaj geamikoj – estu la unua kun bela propono!!

Havu bonan kaj sukcesan semajnon!

La temo de nia 4-a renkonto estas:
“Legoscio” 

Legoscio

Legoscio estas difinita kiel la kapablo legi kaj skribi, aŭ la kapablo uzi lingvon kaj paroli. Modern-kuntekste, la vorto aludas la legadon kaj skribadon ĉe nivelo por sufiĉa komunikado, aŭ ĉe nivelo kiu ebligas onin kompreni kaj komuniki ideojn en legoscia socio. Ekzistas specifa tipo de manko de legoscio, kiu estas absoluta. Ĝi nomiĝas analfabeteco. La procento de legosciantoj en komunumoj varias en ĉiu parto de la mondo, pro sociaj kaj ekonomiaj kialoj. Ankaŭ varias opinioj pri legoscio. Multaj registaroj kaj inter-registaraj organizoj penas altigi la nombron de homoj kiuj scias legi. Esploristoj pri la temo de legoscio rimarkas ke infanoj pli facile povas lerni kiel legi per fonetika lingvo ol per nefonetika lingvo.

Disleksio (prefere vortblindeco) estas lingva malkapablo, kiu malhelpas uzi la lingvon, ĉefe lerni ĝuste legi kaj kompreni vortojn kaj frazojn. Ofte la homo ne memoras, kion tiu legis, kaj mise rekonas eĉ la literojn aŭ la numerojn. Ĝi signifas laŭvorte problemon kun vortoj. La lingvaj kapabloj estas malbonaj, kaj ofte ankaŭ la lernado de la fremdaj lingvoj estas malfaciligita. Ĝi ne estas emocia problemo, malalta nivelo de inteligenteco aŭ manko de sensoj.

Estas metodoj, per kiuj ankaŭ la disleksiuloj povas lerni legi kaj skribi, kaj la ĉefaj simptomoj povas esti preventitaj. Sed ili ne ŝanĝas la disleksian pensmanieron, kaj tiuj restas bildeca, kio tamen malfaciligas la lernadon de la lingvoj. Oni povas esti disleksia en unu lingvo, kaj ne en alia lingvo. La terapion prizorgas logopediistoj.

Diskeksio okazas al homoj pli ofte kies lingvo de legado estas nefonetika.

Unu el la inter-registaraj organizoj kiuj penas altigi la nombron de legantoj estas ‘Rotary’. “Bona Espero” kiu celebras 60 dek jarojn de sukcesa laboro provizi edukajn servojn, instruis kompreneble la arton de legoscio en la komunumoj de Chapada dos Veadeiros, laborante kun entusiasmo por ‘pli bona mondo’. Gratulon al ge-sinjoroj Grattapaglia kaj al la multaj volontuloj.

 

Kluboj de ‘Rotary’ helpis konstrui lernejojn, dungi instruistojn, stokigi bibliotekojn, konstrui librejojn kaj simile. Nia klubo iam povas kolekti librojn por sendi al novaj librejoj!

 

Sube estas mia rankonto pri la vivo de knabeto, Makso, kiu lernis legi pere de la helpo de Esperanto, regula kaj fonetika lingvo.

 

Makso Kaj Disleksio

 

Kiam Makso estis malgranda knabo en porinfana lernejo, neniu iam pensis pri la malsano kiun oni poste nomigis disleksion. Sed li havis ĝin, malbonan kazon de ĝi. Neniu sciis tiutempe, ke tia malordo estas reala. Por li la nacia lingvo de la nova lando al kiu liaj gepatroj migris estis granda defio pro tio ke ĝi estis plenplena de silentaj silaboj kaj literoj . Krome, la sama sono povas esti literumita multmaniere. Li fariĝis viktimo de la nefonatika lingvo. Pro lia malkapablo lerni ĝin rapide oni konsideris ke li havas difektitan menson…..

 

Li ŝajnis esti bubaĉo pri la silentaj literoj kaj pri vortoj kiujn oni devis parkeri por prononci. Li ŝajnis idioto ĉe la ortografio de pluraloj. Li balbutis kaj ne povis legi laŭte. Li estis infano kun fobio por la vortoj ne prononceblaj fonetike. La sarkasmoj kiuj falis de la instruista buŝo similis al bomboj kiuj diskrevis lian koron. Li ofte sentis la emon plori, sed rifuzis tiun urĝon pro obstineco bubaĉa. Li grimacis kaj kunpremis la pugnojn. Li nur provizore kapablis kontroli sian koleron.

 

Liaj gepatroj povis vidi, ke Makso hontis, ke mankis al li memestimo, ke li estas preta eksplodi. Pro tio ili dungis trejniston pri legscio, pri la legado por Makso. Ili ne sciis ke la instruistino estis enmigranto de Anglio kaj pasinte estis membro de la Londona Esperanto-Klubo. Ŝi tuje komprenis kial Makso suferis. Ŝi gratulis al Makso pro lia amo de fonetikaj vortoj. Ŝi donis al li kuketojn kaj varman ĉokoladan lakton. Ŝi nutris lian korpon kaj psikon dum vizitoj al privata hejmo. Ŝi diris al Makso ke li povas esti bona adepto por la lingvo, Esperanto.  Ŝi diris ke fonetika lingvo kiel Esperanto helpas al infano majstri la arton de legado. Speciale rilate al Esperanto estas la gramatkaj indikoj por verboj, adjektivoj, adverboj, substantivoj kaj nominativoj, kiuj estas regulaj. Tion Makso simple lernis tute rapide kaj nature pro la kvalitoj de Esperanto. Poste li lernis parkarigi la vidvortojn ( ne fonetikajn ) de la angla, kaj ridi pri ili.

 

Post kiam la trejnisto de Makso pri legscio instruis al li kelkajn frazojn por ridigi la literumadon de la angla Makso decidis utiligi siajn poemetojn kaj novan scion en klasĉambra ribelo. Kiam la instruisto pri la angla postulis ke li staru por literumi la vorton ‘house’ ( haŭs ) li ridete komplezis dirante.” Se la pluralo de ‘mouse’ ( maŭs ) estas ‘mice’ ( majs ) , tial la pluralo de ‘house’ estas ‘hajs’.” Klasanoj ridis kaj la instruistino koleris. “Estu senchava infano. Literumu la pluralon de ‘moose’ ( mus )”. Makso nun fiere akceptis la defion. Lia Londona esperantisto bone preparis lin. Li diris ke se la pluralo de ‘goose’ ( gus ) estas ‘geese’ ( gis ) tial la pluralo de ‘moose’ ( mus ) devas esti ‘meese’ ( mis ). Li tre fiere ne povis sin haltigi, kaj li diris, ‘Kiam mi havas unu ‘box’ ( boks ) kaj la puralo estas ‘boxes’ kial la pluralo estas ‘oxen’ kaj ne ‘oxes’. Li iĝis balbutanto de neregulaĵoj en la angla lingvo. Ju pli la instruistino kritikis lin kaj punis lin, ju pli li ĝuis la aventuron. Eĉ kiam li estis devigata stari en angulo de la klasĉambro kun klaŭna ĉapo sur la kapo li ridedis por kolerigi la instruiston.

 

Makso eltenis la punojn kaj atendis senpacience por oportuno okazigi kaoson. La kampara lernejo estis nur unu ĉambra, kaj la necesejoj estis en apartaj lignaj ejetoj ekstere, unu por knabinoj, unu por knaboj. Makso secrete portis najlojn kaj martelon al la lernejo. Kiam la instruistino devis iri la la necesejo li postsekvis ŝin kaŝe kaj alnajlis la pordon por ke ŝi estu en kaĝo.

 

Makso estis oficiale elpelita de la lernejo. Tamen, lia kariero kiel leganto de literaturo pro la studo de la regula, fonetika lingvo Esperanto estis garantiita. Li fariĝis aŭtoro ne nur en Esperanto sed ankaux en la angla lingvo. Por Makso la lernado de legado ne estis lia klimakso.

 

Wally du Temple

 

La temo de nia 3-a renkonto estas:
“Signifo  de volontulado” 

Signifo  de volontulado ( de eks-guberniestro, João Otávio )

Volontula laboro ne estas afero de sanktuloj. Ne estas afero por tiu, kiu volas ŝanĝi la mondon aũ esti pozitive konsiderata. Volontula laboro estas por tiu, kiu volas ŝanĝi sin mem kaj pretas lerni pere de la kontakto kun novaj  mondoj.

Temas pri bonega laborilo de empatio, kie la lernanto instruas pli ol la profesoro. Volontuli signifas riĉiĝi de tiom da lernado kaj dankemo, signifas superi dolorojn kaj neimageblajn defiojn, ĉar oni vidas en la historio de la aliulo la multajn benojn de la propra vivo. Nia plej granda kunligo estas humaneca, farita el respekto kaj ĝentileco.

 Kie ekzistas volontuloj, ekzistas miksaĵo de koloroj, de klasoj, de kredoj kaj de pasintecoj. La scivolemo pri  aliulo nutras nian animon, soifanta je realaj sentimentoj! Volontuli signifas doni amon por kuraci la doloron de aliulo, kaj malkovri ke tiu ĉi estas la medikamento por kuraci ankaŭ nian propran doloron.

 En ĉiuj ĉi mondoj mi renkontis  rigardon de profunda dankemo de tiuj, kiuj detruas kion ni opiniis esti kaj renaskigas kion ni reale revas esti en ĉi tiu mondo !!